Praca technologa

Czym się zajmuje technolog w budownictwie?

Branża budowlana zatrudnia specjalistów z dziedziny projektowania i realizacji procesów produkcyjnych – są to technolodzy robót wykończeniowych. Jak sama nazwa wskazuje, zajmują się oni wykańczaniem budynków. Termin ten mieści w sobie wiele różnorodnych działań, których praktyczna znajomość świadczy o szerokiej wiedzy specjalistycznej i rozwiniętych umiejętnościach techniczno-inżynierskich.

Osoby, zatrudnione na takim stanowisku, zajmują się prawidłową organizacją miejsca pracy, a także materiałów i narzędzi niezbędnych do jej wykonania. Wykonują prace murarskie, kładą tynki i okładziny, podłogi i ocieplenia, zajmują się także malowaniem ścian z wykorzystaniem wszystkich dostępnych technik, jak również oferują wykonawstwo konserwacji i remontów.

Istotny jest fakt, że to właśnie technolog jest specjalistą działającym w oparciu o projekt budowlany, zatem w jego gestii będzie leżało prawidłowe przestrzeganie norm. Technolog robót wykończeniowych monitoruje także poszanowanie standardów jakościowych i ponosi pełną odpowiedzialność za jakiekolwiek błędy czy uchybienia w tej materii. Musi przy tym znać i stosować w praktyce zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisy przeciwpożarowe oraz dotyczące ochrony środowiska i ochrony indywidualnej pracowników. Do jego obowiązków należy również sporządzanie odpowiedniej dokumentacji, a także tworzenie kosztorysów oraz nadzorowanie procedur odbiorczych.

Kategoria: Wymagania i Praca | 2 komentarze

luty 5

Kim jest technolog drewna?

Technolog drewna jest specjalistą, działającym w obszarze przemysłu drzewnego. Wprowadza w życie odpowiednie normy i standardy jakości, a także kontroluje ich przestrzeganie. Ponad to monitoruje linie produkcyjno-technologiczne i dba o prawidłowe wykorzystywanie maszyn, służących do obróbki drewna.

Jego praca skupia się na optymalizacji procesów technologicznych oraz tworzeniu takich rozwiązań produkcyjnych, które sukcesywnie będą zwiększać efektywność działań w profilu danej firmy. Osoba, zatrudniona na tym stanowisku, biegle posługuje się wiedzą techniczną i posiada wykształcenie wyższe na kierunku inżynierii materiałów drzewnych. Nie tylko realizuje procesy technologiczne, ale przede wszystkim projektuje je przy zastosowaniu innowacyjnych narzędzi.

Jego praca wspomagana jest przez systemy komputerowe i wymaga również znajomości zagadnień ochrony środowiska, maszynoznawstwa, automatyki i elektryki, mechaniki i termodynamiki, systemów pomiarowych i wielu innych. Specjalistyczne wymagania w zakresie kompetencji zrównoważone są odpowiednio wysokim wynagrodzeniem.

Wykształcenie w zakresie technologii drewna oferują m.in. uniwersytety w Warszawie i Poznaniu. Przygotowują one do pracy nie tylko w przemyśle drzewnym, ale także meblarskim i papierniczym oraz w firmach projektowych, konstrukcyjnych, badawczych, handlowych i atestacyjnych.

Kategoria: Wymagania i Praca | LEAVE A COMMENT

grudzień 21

Czym zajmuje się technolog żywienia?

Technologia żywienia to bardzo interdyscyplinarna specjalizacja, łącząca w sobie wnioski płynące z wielu różnych gałęzi nauk przyrodniczych. Jej głównym celem jest ukierunkowanie przyszłych adeptów na efektywną pracę w branży spożywczej.

Technolog żywności i żywienia powinien orientować się w obszarach wytwarzania i wykorzystania żywności. Z tego względu musi czerpać wiedzę nie tylko z nauk biologicznych, ale także medycznych oraz tych związanych z dietetyką, chemią spożywczą czy biotechnologią żywności, a nawet inżynierią maszyn produkcyjnych.

Idealny technolog żywności zatem to osoba o wszechstronnych zainteresowaniach i obszernej wiedzy. Zazwyczaj pracuje on w zakładach przetwarzających i produkujących żywność, nadzorując procesy produkcyjne bądź pracując, jako specjalista ds. zakupów i sprzedaży.

Możliwości zatrudnienia są szerokie przez wzgląd na duże perspektywy rozwoju rynku żywności, a średnie wynagrodzenie również spore. Naukę w tym kierunku można podjąć zarówno w technikum i szkole policealnej, jak i na studiach wyższych, głównie uniwersytetach przyrodniczych i politechnikach.

Kategoria: Wymagania i Praca | LEAVE A COMMENT

grudzień 19

Technolog – kim jest?

Zawód technologa należy obecnie do jednych z bardziej pożądanych specjalizacji na rynku. Samo określenie jest jednak bardzo ogólne i mieści w sobie wiele rodzajów tej profesji, konkretyzując je w zależności od branży. Mamy zatem technologów materiałoznawców, drewna, żywienia, produkcji, ds. jakości i wiele innych. Najogólniej ujmując tą kwestię, technolog jest niezbędny w każdym przedsiębiorstwie, prowadzącym działalność wytwórczą.

Zajmuje się organizacją oraz nadzorem nad procesem produkcyjnym, począwszy od wykonywania projektów technologicznych, poprzez pracę nad produktem i jego testowanie, opracowanie niezbędnych instrukcji, kontrolę surowców, optymalizację parametrów produkcji, prowadzeniem dokumentacji, aż do poszukiwania nowych rozwiązań czy przeprowadzania szkoleń dla pracowników.

Specjalistyczna wiedza w danym zakresie jest na tym stanowisku absolutnie niezbędna, toteż technolog często jest także nazywany inżynierem procesu. Nie bez znaczenia pozostaje pierwszy człon tej nazwy, gdyż praca technologa wymaga ukończenia inżynierskich studiów wyższych, najlepiej z tytułem magistra. Najbardziej odpowiednimi kierunkami będą między innymi inżynieria materiałowa lub chemiczna (i wszelkie odnogi tych specjalności).

Od technologów wymaga się również doświadczenia, a więc odbycie minimum praktyk studenckich wydaje się nieodzowne w przypadku ubiegania się o to stanowisko. Technolog musi ponadto świetnie orientować się w systemach zarządzania jakością i na bieżąco śledzić rozwój dziedziny, którą się zajmuje. Konieczność posiadania tak wysokich kwalifikacji niesie za sobą wymierne korzyści finansowe – zawód inżyniera technologa to obecnie jeden z najlepiej wynagradzanych na rynku.

Kategoria: Wymagania i Praca | LEAVE A COMMENT

luty 3

Dział R&B – miejsce pracy technologa

Sektor FMCG (fast-moving consumer goods) czyli produktów szybkozbywalnych rozwija się niezwykle prężnie i dynamicznie. Na rynku praktycznie codziennie pojawiają się nowe, wymyślne produkty, które starają się trafić w coraz bardziej wymagające gusta klientów. Stały rozrost konkurencji, w szczególności w branży spożywczej, wymaga prężnych działań w walce o każdego klienta. By przyciągnąć konsumenta, firmy prześcigają się w rozszerzaniu list swoich asortymentów o nowe produkty, innowacyjne rozwiązania czy rodzaje. Walka o potencjalnego klienta przekłada się na dbałość i podnoszenie standardów podstawowych i tradycyjnych produktów.

By nowe produkty odniosły sukces na rynku muszą realizować jak najpełniej potrzeby konsumenta. Za identyfikowanie, analizę i dostosowanie produktów do oczekiwań klientów odpowiedzialny jest dział badań i rozwoju – R&D – Research & Development, który jest miejscem zatrudnienia m.in. technologów. To tu powstają koncepcje nowych produktów oraz planuje się sposób ich wytworzenia oraz przygotowuje wersje testowe. Dział R&D zajmuje się kompleksowym opracowaniem nowego produktu oraz procesu jego tworzenia, testów, doboru maszyn po wprowadzenie na rynek.

Technolodzy działu badań i rozwoju nieustanie monitorują rodzimy i zagraniczny rynek danego asortymentu. W ramach pracy poszukują inspiracji oraz wyłapują nowe trendy i zwyczaje żywieniowe, dzięki czemu szybko i sprawnie reagują na oczekiwania konsumentów. Dzięki pracy technologów nowy produkt ma szanse na odniesienie sukcesu na rynku.

Kategoria: Warunki pracy | 1 komentarz

wrzesień 1

Kim jest technolog odzieży?

Technolog odzieży jest zawodem XXI wieku, który w kolejnych latach będzie coraz bardziej chodliwy na polskim rynku pracy. Jeśli słysząc hasło „technolog odzieży” wyobrażacie sobie panią spędzającą całe dnie na monotonnej pracy z centymetrem w ręku to – STOP, przestańcie! Wyrzućcie taki obraz z głowy, bo w obecnych czasach nie ma on nic wspólnego ze współczesnym technologiem odzieży.

Zadaniem technologa jest, by pomysł projektanta przerodził się w produkt i trafił na sklepowe półki. Technolog opracowuje szczegółowo konstrukcję techniczną każdego modelu, dokładnie go wymiaruje i dobiera materiały w taki sposób, by idealnie leżał na sylwetce.

Technolog jest swoistym łącznikiem między projektantem a nabywcami. To on próbuje przenieść ideę projektanta na rzeczywistą ofertę marki. Efektem współpracy projektanta z technologiem jest powstanie prototypu ubrania, który będzie przymierzony przez modela technicznego.

Obecnie głównym narzędziem pracy technologa odzieży jest centymetr i komputer. By zdobyć tego typu pracę trzeba mieć wykształcenie kierunkowe, wyobraźnię przestrzenną i zdolności plastyczne.

Kategoria: Warunki pracy | LEAVE A COMMENT

luty 5

Nie rozumiem

Nigdy do końca nie wiem czy te złośliwości, które pod moim adresem rzuca jeden z moich współpracowników są oznaką jego nienawiści w stosunku do mojej osoby czy po prostu nieudolną próbą nawiązania jakiegoś kontaktu. Janek przez większą część dnia jest bardzo sympatycznym i uczynnym człowiekiem, jednak gdy czasem mu coś nie pasuje to od razu daje temu wyraz poprzez niemiłe uwagi. Nie ma dnia żebym nie usłyszał przynajmniej jednej zgryźliwej uwagi rzuconej pod moim adresem, technolog Jastrzębie-Zdrój.

Nie rozumiem Janka i jego zachowania. Po każdym negatywnym komentarzu w moim kierunku i moich nieudolnych próbach odpyskowania mu, Janek jakby zapominał, że doszło między nami do jakiejkolwiek wymiany zdań. Po paru minutach znów się odzywa – zwykłym, wesołym tonem i rozmawia ze mną jakby nigdy nic. Przez parę minut nie mogę przyzwyczaić się do tej jego nagłej zmiany nastawienia i milczę – dopiero później uświadamiam sobie, że Janek znów miał jeden z tych swoich „odpałów”, nad którymi przechodzi do porządku dziennego.

Mam wrażenie, że Janek może mieć jakieś zaburzenia osobowości lub inne problemy natury psychicznej. Przecież to niemożliwe, żeby w ciągu kilku chwil był osobą nieznośną, a przez resztę dnia prawdziwym Aniołem. Może on nie ma świadomości, że swoimi złośliwymi uwagami robi mi przykrość?

Kategoria: Warunki pracy | LEAVE A COMMENT

styczeń 27

Awaria sprzętu

Awarie sprzętów to nic przyjemnego – szczególnie dla tych, którzy te awarie spowodowali i dla tych, którzy są właścicielami popsutych urządzeń. Na szczęście ja do żadnej z tych grup nie należę i cieszę się z tego niezmiernie. Dzisiejszy dzień w pracy upływa mi bowiem bardzo przyjemnie, a mianowicie w domu. Rano jak zwykle przyszedłem do firmy, przebrałem się w fartuch i zabrałem za przygotowywanie dokumentacji, technolog Biała Podlaska. W tym czasie w laboratorium była już moja młodsza koleżanka, która po uszykowaniu sobie wszystkiego postanowiła z miejsca zabrać się za robienie pierwszych badań. Nie wiem co jej się tak spieszyło do rozpoczęcia pracy – ja wolałem najpierw spokojnie posiedzieć sobie w dokumentach i wypić kawę. Dopiero wtedy mogłem wziąć się za prawdziwą pracę.

Koleżanka się pospieszyła i wyszło jej to na niekorzyść. Przy uruchamianiu maszyny do pomiarów coś się nagle zacięło i nie chciało zacząć pracować. Sprzętu nie można było uruchomić, nie można też było wyjąć materiału do badania z jego wnętrza. Widziałem jak w oczach koleżanki zbierają się łzy przerażenia i kazałem jej się uspokoić. Moim zdaniem nie zrobiła nic złego, sprzęt sam się popsuł, a ona miała to nieszczęście, że zaczęła z nim pracować jako pierwsza.

Ze względu na brak możliwości wykonywania badań zostaliśmy zwolnieni do domów. W naszym laboratorium rozgościła się ekipa serwisowa urządzenia. Jeśli nie uda im się rozwiązać problemu na miejscu to możliwe, że będą go musieli zabrać ze sobą do firmy.

Kategoria: Warunki pracy | LEAVE A COMMENT

styczeń 12

Powrót do pracy

Niezmiernie trudno było mi ponownie wbić się w rytm pracy po zakończonym okresie bożonarodzeniowym. Między Świętami a Nowym Rokiem wziąłem sobie parę dni wolnego, dlatego łącznie odpoczywałem ponad tydzień w domu. Przez ten czas zdążyłem się najeść, nacieszyć rodziną, trochę wypocząć, ale też zupełnie odzwyczaić od chodzenia do pracy. Chyba nie zapomnę strasznego poniedziałku 5 stycznia, kiedy po dziesięciu dniach wstawania po 10.00 nagle musiałem obudzić się o 6.00 rano, by zdążyć do pracy. Moje zamroczenie spowodowane zbyt wczesną pobudką było na tyle duże, że dojście do siebie zajęło mi całe piętnaście minut i wymagało wzięcia zimnego prysznica. Zimna woda podziałała na mnie zbawiennie.

Do laboratorium dotarłem na czas, ale moja praca technologa Łomża pozostawiała wiele do życzenia. Nie mogłem poradzić sobie z najprostszymi zadaniami, wszystkie czynności wykonywałem dużo wolniej niż zwykle. Na szczęście tego dnia kierownik laboratorium miał wolne i nie musiał patrzeć na to, jak bardzo nie radzę sobie z zadaniami zawodowymi.

Efektywność pracy poprawiła mi się nieco po trzech filiżankach kawy i rozmowach z kolegami z laboratorium. Wszyscy śmiali się z mojego syndromu długiego urlopu, dlatego musiałem wziąć się za siebie i pokazać, że jestem w stanie wrócić do jako takiej używalności i na coś się przydać. To był bardzo trudny dzień.

Kategoria: Warunki pracy, Życie codzienne | LEAVE A COMMENT

grudzień 17

Przed świętami

iężko o podkreślenie wigilijnej atmosfery w laboratorium, w którym należy utrzymać możliwie największą czystość. W tamtym roku, za czasów poprzedniego kierownika mogliśmy przynajmniej postawić małą choineczkę i rozwiesić lampki choinkowe. W tym roku kierowniczka nie zgadza się na żadne dekoracje zbierające kurz, co najwyżej podczas pracy możemy puszczać sobie świąteczne piosenki. I na tym przygotowanie do świąt w naszym laboratorium się kończy, technolog Lubin.

Nie jestem zwolenniczką zbyt dużej liczby świątecznych ozdób, ale potrzeba czegoś, co pomoże nam wprowadzić się w nastrój świąt. Podejrzewam, że w tym roku nastrój Bożego Narodzenia poczuję dopiero na parę dni przed Wigilią gdy zacznę przygotowywać bożonarodzeniowe potrawy i sprzątać przed przyjazdem gości.

Na te święta przyjeżdża do mnie cała moja rodzina – łącznie 10 osób, dlatego pracy będę miała co niemiara. Na szczęście we wszystkim pomoże mi mama i siostra, choć i tak odpowiedzialność podjęcia gości spoczywała będzie na mnie. W tamtym roku Wigilia była u siostry, więc w tym roku wypada na mnie. Mama mieszka sama, utrzymuje się z niewielkiej emerytury i nie stać jej na zaproszenie wszystkich dzieci i wnuków na Święta. To my z siostrą musiałyśmy przejąć tę tradycję.

Kategoria: Warunki pracy, Życie codzienne | LEAVE A COMMENT